Sunday 25 October 2009

Σκιές...


Περπατάω μόνη...

Βράδυ...

Κανένας τριγύρω...

Μια σκιά με ακολουθεί με σταθερά βήματα...

Γυρίζω να δω.

Κανείς!

Η σκιά συνεχίζει να με ακολουθεί...

Περπατάω πιο γρήγορα.

Η σκιά σταθερά πίσω μου.

Γυρίζω να δω.

Δεν υπάρχει τίποτα. Άδειος ο δρόμος.

Σταματάω.

Σταματάει και η σκιά ένα βήμα πίσω μου.



«Φύγε», φωνάζω με όλη μου τη δύναμη.



Κάποτε είχες υποσχεθεί να είσαι για πάντα μαζί μου.

Φτάνει πια...

Δεν αντέχω άλλο τις σκιές...

4 comments:

tovenito said...

όσο υπάρχει φως θα υπάρχουν και σκιές!
;-)

Mafalda said...

etsi einai :)

Kalhmera!

Μαρια Νικολαου said...

Να περπατας μοναχα τις νύχτες χωρις φεγγαρι...
Ετσι κανω και γω χρονια τωρα...
Και θα δεις, θα μεινεις πραγματικα μονη...

Καλησπερα

Mafalda said...

Kalhspera Maria mou :)